Streetview

Even was ik onzichtbaar voor Google. Nu kom ik onder de grond vandaan. Een net hotel dat deze week gevuld is met lijnrechters. Een sjieke bank. Een kerk. Geloof, Onderzoek, lees ik boven de statige ingang. Ik steek een straat over. Een museum, dat zoals zovele musea geld tekort komt. Statige kantoorpanden. Voortuinen met kiezelstenen, gevuld met auto's. 2 Porsches in de voortuin, een man achter het raam. Het logo van zijn telefoon licht op, terwijl hij, met een knie in de vensterbank, staat te bellen, een advocaat. Een volgend pand van een stichting, een schitterend beeld achter het glas. In deze tuin een Leaf aan het stopcontact. Even verder een evenwichtig restaurant. Grote, gele, oude broer van de Leaf komt met kenmerkend gepiep voorbij. Ik zie een studentenhuis, naast een revalidatiecentrum. Ik steek de straat over. Groen voetgangerslicht wil niet zeggen dat de tram je niet zal afsnijden. Die heeft altijd voorrang. Gele verf is duur, zeker voor voetgangers. Behoedzaam steek ik over dus. Ik krijg vaste grond onder de voeten. Stap mijn nieuwe kantoor binnen. Begin de dag met een bakkie troost. Ik heb zin in de nieuwe dag. Beeld van de straat, is getekend, Jan Schrijver